Bilirsiniz bundan 3-4 sene kadar önce yani o "Halit Ziya Uşaklıgil'in ölümsüz eserinden Aşk-ı Memnu"nun popüler olduğu zamanlar en fazla 13-16 yaşlarında olduğunu düşündüğüm bir gencimizin AA AŞK-I MEMNU'NUN KİTABI ÇIKMIŞ! nidaları gündeme tabiri caizse bomba gibi oturmuştu.
Son günlerde de "aşkım game of thrones'un kitabı çıkmış bak" sözleriyle gündeme gelen kızcağızın ise biraz önce bahsettiğim gencin yıllar yılı arayıp da bulamadığı dayısının kızı olduğunu düşünmekten kendimi alamıyorum doğrusu.
Gençlerin edebiyat yoksunluğu ve cehaleti insanı güldürürken düşündüren cinsten resmen. Aynı zamanda insanı bazı şeyleri sorgulamaya da itiyor. Ama sonra diyorum ki; saçmalama kızım bu onların ayıbı. Zülfü Livaneli bu konudaki görüşlerinde şöyle bir şeye de değinmiş yalnız: "Hayatları okul, televizyon ve magazin arasına sıkışmış bir kuşağın kaderini nasıl değiştirsinler?" düşününce çok doğru bir noktaya parmak bastığı kaçınılmaz gerçek. Amma ve lakin bu kader bu gençlerin okuyup araştırma,öğrenme, bilgi kültür sahibi olmak yerine popüler kültüre kapılıp gitmiş olmaları durumunu da haklı kılmıyor tabii.
Her neyse bütün bunlardan sonra ben olaya egoist bir bakışı açısı getirerek diyorum ki; ben yine hayatta iyi bi yerdeyim lan şükürler olsun.
