Bir şarkı dinleyip kendinizi bambaşka boyutlarda hissetmek istemez miydiniz? 

Peki ya her şeyin pozitif görünmesine olanak sağlayabilmesini?

Öyleyse buyurun buradan:

ötele ötele

   Bazı duygularımızı öteleye öteleye o duygudan yoksun hale geldik, haberimiz yok. Peki neden bastırılmış bu duygularımız? öfke? nefret? kin? inat? belki de başka şeyler. Aslında bu duygulara ihtiyacımız olmadığından ki bu söz konusu bile olamaz, bu duygulara ihtiyacımız olduğunu unuttuğumuzdan diyelim ki bu çok daha doğru olacaktır, ikinci planda kalmış hislerimiz. Buna sebebiyet verenler verdirenler yardım ve yataklık yapanlar utansın efendim. Kahrolsun dayatmalar.

   Bilinçaltı.  Arayıp da bulamadığımız ihtiyacımız olup da geri kazanamadıklarımızın adresi. Öyleyse ne yapıyoruz bilinçaltına yolculuğa çıkıyoruz. Uyumak için bir neden daha çıktı, neyse konumuz bu değildi.

   Elalem ne der, konu komşuya ayıp olur, hayır sen yapma, yok sen gitme, millete rezil oluruz kafasından sıyrıl da gel sıyrıl da gel abiciğim ablacığım. Yaşam şartları daha doğrusu yaşanılan ortam şartları senden bunu istiyorsa da verme. Ne olur yani yıksanız şu tabuları, kurtulsanız bastırılmış duygularınızı yaşayamamanın verdiği burukluktan. Bence hiç de fena olmaz.

   Kendin gibi yaşamak.  Mutlu huzurlu keyifli bir yaşam sürdürebilmek için yapmamız gereken tek şey belki de. Bu kadar basit.  Biz biz olalım o birilerinin istediği şekle bürünmeyelim. Onların düşünce tarzına uygun hareket edip kendimizden gitmeyelim.


 mesaj: duygularına sahip çıkmayı öğren